 |
Aktualności
|
W czwartek 30 czerwca odbył się
w naszym Muzeum wernisaż wystawy „Od kreacji do rzeczy”, połączony z pokazem na
żywo oraz wręczeniem nagród w konkursie dla studentów. Jest to realizacja IV
już edycji Międzynarodowego Projektu Artystyczno – Edukacyjnego, który Muzeum
organizuje wspólnie z Pracownią Sztuk Projektowych WPA w Kaliszu UAM.Jego celem
jest ukazanie wyników artystycznych poszukiwań w zakresie projektowania ubioru,
tkaniny unikatowej w konwencji „Mistrz i Uczeń”, pochodzących z różnych
środowisk i krajów. Celem konkursu jest wyłonienie i nagrodzenie najbardziej
oryginalnych projektów oraz kolekcji - prac dyplomowych powstałych w rocznym
procesie dydaktycznym Pracowni Sztuk Projektowych pod kierunkiem prof. Moniki
Kostrzewy. Kuratorkami wystawy są: dr hab. Monika Kostrzewa, prof. UAM oraz dr
Ewa Kłysz z Muzeum Historii Przemysłu.
Wśród uczestników wystawy
znaleźli się w tym roku:
- prof. zw. Sławomira Chorążyczewska,
Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
- lic. Jagoda Matecka
- dr Victoria Dubovik, Lwowska Narodowa Akademia
Sztuki/Ukraina
- Daria Guryn
- Assoc prof. Aylin Ozcan, Canakkale Onsekiz Mart
Universitety/Turcja
- Dogukan Durmaz
- dr Anna Popowa, Lwowska Narodowa Akademia Sztuki/Ukraina
- Karina Prajzner
- prof. ASP im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi, dr hab. Sylwia
Romecka – Dymek
- mgr Aneta Przydział
- prof. Zenovia Shulha, Lwowska Narodowa Akademia
Sztuki/Ukraina
- Solomia Partyka
- Anna Letoshko
- Roksolana Blaszuk,
absolwentka Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki/Ukraina
(której prace znalazły się także w pokazie i która zdobyła
serca publiczności)
- dr hab. Jędrzej Stępak, prof. UAM w Poznaniu
- lic. Barnard Borzęcki
- mgr Diana Coluntino, Founder/Director Innovation Hub,
Fabrik Discovery Center/USA
- dr hab. Monika Kostrzewa, prof. UAM
- mgr Paulina Pikuzińska – Kaczmarek.
Studenci Pracowni sztuk Projektowych WP-A w Kaliszu:
Daria Borysenko, Anastazja
Vorontowa, Yaprak Bala, Raghad Tamimi, Julia Otmianowska, Katarzyna Mrozińska,
Oliwia Tomczak, Adrianna Rusek, Małgorzata Przekwas, Adrian Rum, Maksym
Nakonechnui, Wiktoria Nowak, Joanna Schmidt, Marta Kostenko.
Dzięki sponsorom, doceniającym i promującym potencjał
tkwiący w młodych ludziach, międzynarodowe jury z prof. Zenovią Shulga z
Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki mogło przyznać kilkanaście nagród w kilku
kategoriach konkursowych.
Nagrody w kategorii „Kreatywność”, ufundowane
przez Burmistrza Miasta i Gminy Opatówek, otrzymali:
I miejsce: Anastazja Worontowa
II miejsce: Daria Borysenko
III miejsce Marta Kostenko
Wyróżnienie: Yaprak Bala
Nagrody w kategorii "Dobry wzór", ufundowane
przez firmę „Haft”
I miejsce Adrianna Rusek
II miejsce Maksym Nakonechnyi
III miejsce: Katarzyna Mrozińska
Nagrody w kategorii "Wizje mody", ufundowane
przez firmę „Runotex”
I miejsce Wiktoria Nowak
II miejsce Anastazja Worontowa
III miejsce Oliwia Tomczak
Nagroda Dyrektora Muzeum: Wiktoria Nowak
Nagroda Starosty w kategorii "Rysunek
żurnalowy": Adrianna Rusek
Nagroda Dziekana: Raghad Tamimi
Nagroda Kierownika Pracowni Sztuk Projektowych: (dwa
dyplomy)
- Joanna Schmidt
- Małgorzata Przekwas.
Ponadto:
Nagrodę Gram Prix dla
najlepszego studenta od firmy „Strima” Swadzim k. Poznania: otrzymała Tatiana
Zavadka.
Nagrodę Dyrektora Muzeum Historii Przemysłu
(wystawa indywidualna w roku 2023) – otrzymała Wiktoria Nowak.
Nagrodę Starosty Kaliskiego w
kategorii „Rysunek żurnalowy” otrzymała Adrianna Russek.
Nagrodę Dziekana WP-A w
Kaliszu UAM otrzymała Raghad Tamimi
Nagrody Kierownika Pracowni Sztuk Projektowych WPA w
Kaliszu otrzymali: Joanna Schmidt oraz Małgorzata Przekwas.
Wszystkim serdecznie gratulujemy!
Wystawa potrwa do końca września i po wakacjach będą jej
towarzyszyć spotkania młodzieży oraz zainteresowanych seniorów z artystami –
projektantami i studentami.
|
 „ Moja Przygoda w Muzeum”- rozstrzygnięcie konkursu
Muzeum
Historii Przemysłu w Opatówku przystąpiło po raz kolejny do
organizacji na szczeblu regionalnym Międzynarodowych Spotkań
Artystycznych dla Dzieci i Młodzieży „Moja Przygoda w
Muzeum”, którego głównym organizatorem jest Muzeum
Okręgowe w Toruniu.
Konkurs w Opatówku zorganizowany został pod patronatem Starosty Kaliskiego oraz Burmistrza Gminy Opatówek
Jego
celem jest pogłębienie wiedzy dzieci i młodzieży o zbiorach muzealnych
różnego typu i profilu specjalistycznego, ich rodowodzie i
charakterze, a także wartościach naukowych, historycznych i
artystycznych.
Do
udziału zaproszono dzieci w wieku przedszkolnym, uczniów ze
szkół podstawowych, gimnazjów i szkół średnich.
Jury z udziałem specjalistów z zakresu sztuki, muzealnictwa i
pedagogiki przyznało równorzędne nagrody i równorzędne
wyróżnienia w czterech kategoriach wiekowych: 5-6 lat, 7-9 lat,
10-12 lat, 13-15 lat. Na konkurs wpłynęło 55 prac w różnych
kategoriach wiekowych. Wyłoniono 19 laureatów.
Jury w składzie:
•
Ewa Ratajczyk, Prezes Stowarzyszenia Inicjatyw Edukacyjno -
Artystycznych „TeKa”, nauczyciel rysunku i malarstwa w
Liceum Plastycznym im. T. Kulisiewicza w Kaliszu -
przewodnicząca
•
Justyna Godniak, inspektor w Biurze Oświaty, Zdrowia, Sportu i Kultury
Starostwa Powiatowego w Kaliszu -
członek
•
Tomasz Pielak, adiunkt w Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku -
członek
wyłoniło następujące grono laureatów:
• W kategorii prace plastyczne
W przedziale wiekowym 5-6 lat
I miejsce: Hanna Łuczak, Publiczne Przedszkole „Wesoły Smyk” w Opatówku
W przedziale wiekowym 7-9 lat
I miejsce: Ewa Tomaszewska, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
II miejsce: Zofia Saino, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
II miejsce: Aleksandra Młynarczyk, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
III miejsce: Magdalena Musiał, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
W przedziale wiekowym 10-12 lat
I miejsce : Weronika Mucha, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
II miejsce : Zofia Antczak, Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Rajsku
III miejsce: Milena Szymańska, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
Wyróżnienie: Milena Kantek, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
Wyróżnienie:
Natasza Dulnik, Sandra Jabłońska, Julia Chaczyńska, Julia Hajduk,
Szkoła Podstawowa nr 2 im Jana Pawła II w Kaliszu za zespół prac
W przedziale wiekowym 13-15 lat
I miejsce : Bartosz Śledź, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
II miejsce: Marta Kasprzak, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
III miejsce: Urszula Kołomecka, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
III miejsce: Zuzanna Kupczyk, Szkoła Podstawowa im. J. Kusocińskiego w Opatówku
• W kategorii multimedia:
Nadesłano prace w dwóch kategoriach wiekowych
W przedziale wiekowym 10-12 lat
I miejsce: Piotr Grzeliński, Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Moskurni
W przedziale wiekowym 13- 15 lat
I miejsce : Mateusz Grzeliński, Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Moskurni
Uroczyste
wręczenie dyplomów, nagród i podziękowań dla
opiekunów plastycznych miało miejsce 6 czerwca br. o godz.
14.30, w sali fortepianów naszego muzeum. Wręczyli je:
- Jolanta Golicka- dyrektor Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
- Krzysztof Dziedzic- sekretarz Gminy Opatówek
- Ewa Ratajczyk, przewodnicząca jury konkursowego
- Justyna Godniak, członek jury konkursowego
Wydarzeniu
towarzyszyła wystawa wszystkich, nadesłanych do Opatówka prac.
Otwarcie wystawy uświetnił koncert uczniów Państwowej Szkoły
Muzycznej I i II stopnia w Kaliszu.
Z
klasy gitary pani Anny Trenkler wystąpili: Piotr Kłysz, Zuzanna
Błażejewska, Miłosz Pisarek, Mateusz Kubzdela. Z klasy fortepianu pani
Agnieszki Drytkiewicz wystąpili: Julia Kurpik oraz Miłosz Majchrzak.
Muzeum
pragnie bardzo serdecznie podziękować Panu Staroście Kaliskiemu
Krzysztofowi Nosalowi za przyznanie konkursowi wyróżnienia
„Patronat Starosty Kaliskiego” oraz ufundowanie
nagród. Dziękujemy również gorąco Panu Sebastianowi
Wardęckiemu Burmistrzowi Opatówka za objęcie konkursu swym
patronatem oraz ufundowanie nagród. Dziękujemy również
firmie Aquapark Kalisz za przekazanie wejściówek na basen.
Wszystkim
nagrodzonym serdecznie gratulujemy, natomiast wszystkim, którzy
nie zostali uhonorowani w tej edycji, życzymy powodzenia w następnej,
która już za rok!
Patronat nad konkursem objął Starosta Kaliski - Krzysztof Nosal
i Burmistrz Gminy Opatówek - Sebastian Wardęcki
|
 |
 |
 |
 |
 |
Gratulujemy zwycięzcom i uczestnikom !
Noc Muzeów za nami !
Muzeum Historii Przemysłu w Opatówkuudostępniało do zwiedzania na „Noc Muzeów
2022”. W
tym roku czekaliśmy na Państwa w dwóch miejscach: tradycyjnie w siedzibie Muzeum w
Opatówku, ul. Kościelna 1 oraz w siedzibie Starostwa Powiatowego w Kaliszu, Pl.
Św. Józefa 5
W gmachu Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku w godzinach
18.00 – 23.00 - wystawy:
„Dawna maszynownia fabryczna”,
„Drukarnia”,
„Przemysł w ośrodku kaliskim”,
„Fortepiany polskie”,
„Dziewiarstwo i maszyny włókiennicze”,
„Laboratorium przemysłowe”,
„Malarstwo Jarosława Romaniuka”,
„Nie tylko dla dzieci. Wystawa z Muzeum Zabawek i Zabawy w
Kielcach”,
Na holu muzeum swoje prace plastyczne zaprezentowali uczniowie
Szkoły Podstawowej w Opatówku pod opieką pani Magdy Janik i Joanny Litwin.
Atrakcją wieczoru była prezentacja muzyki lat 60. i 70. z
płyt winylowych pt. „Chwila dla winyla” wg wyboru Leszka Ziąbki i Adama
Kędzierskiego. Można było wysłuchać krótkiego omówienia wybranych płyt oraz
utworów w godzinach 18.30, 19.30, 20.30, 21.30, 22.30

Ponadto w godzinach od 19.00 do 23.00 w siedzibie Starostwa
Powiatowego w Kaliszu, Plac Św. Józefa 5 (w tzw. Sali Rycerskiej na parterze)
na zwiedzających oczekiwała wystawa pn.: „Ornaty papieskie na tle
zabytkowych szat liturgicznych”. O przepychu i blasku tkanin produkowanych dla
najmożniejszych Europejczyków, kulisach pozyskania ornatów papieskich do Muzeum
w Opatówku i innych ciekawostkach można będzie usłyszeć podczas oprowadzania
kuratorskiego (początek o godzinie 20.00).
Dodatkową atrakcją była degustacja serów, przygotowana
przez Spółdzielnię „Lazur” z Nowych Skalmierzyc.
Wstęp do muzeum i na wystawę w siedzibie Starostwa w Kaliszu
był bezpłatny. Pamiątkowy bilet do pobrania w sklepiku i na wystawie w
Starostwie. Co setna osoba otrzymała bezpłatnie katalog fortepianów.
W Opatówku podczas zwiedzania było można zakorkować
butelkę z pamiątkowym listem. Czynny również był punkt sprzedaży pamiątek, a
każdy nabywca pamiątki otrzymał oryginalny wydruk wykonany na działającej na ekspozycji,
historycznej maszynie drukarskiej z 1906 r.
Do zobaczenia w następnym Roku !
Noc Muzeów Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
|

Projekt
„Konserwacja fortepianów z kolekcji Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku”
Dofinansowano
ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - Państwowego Funduszu
Celowego.
Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku otrzymało dofinansowanie Ministra
Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach rządowego programu „Wspieranie
działań muzealnych” na realizację dwuletniego zadaniana lata 2022-2023 z
zakresu konserwacji pn. „Konserwacja fortepianów z kolekcji Muzeum Historii
Przemysłu w Opatówku”.
Program „Wspieranie działań muzealnych” został stworzony jako wyraz
dbałości o ochronę, zachowanie i popularyzację zasobów dziedzictwa kulturowego
Rzeczpospolitej Polskiej, służąc zapewnieniu wysokich standardów konserwowania
i zabezpieczania zbiorów, jak również atrakcyjnych form prezentowania dzieł
sztuki oraz zjawisk i idei.
Celem zadania konserwatorskiego Muzeum Historii Przemysłu jest
konserwacja 9 fortepianów, stanowiących część kolekcji tych instrumentów z XIX
i XX w. znajdującej się w zbiorach Muzeum. Kolekcja liczy obecnie 90 obiektów,
spośród których 54 są eksponowane na stałej wystawie. Pozostałe czekają na
udostępnienie. Kilka z nich wymaga pilnej interwencji konserwatorskiej.
Planuje się poddać konserwacji następujące obiekty:
- Fortepian
skrzydłowy „Antoni Hofer”, Warszawa,ok. 1870, nr inw. MHP 56/I
- Frotepian skrzydłowy firmy „J. Kerntopf i Syn”, Warszawa, ok 1898, nr MHP 63/I.
- Fortepian
skrzydłowy firmy „H. Droste”,Poznań, 1845, nr inw. MHP 71/I;
- Fortepian
skrzydłowy firmy „Calisia”, Kalisz, 1958., nr inw. MHP 89/I;
- Fortepian
skrzydłowy firmy „Fryderyk Hintz”, Kalisz,ok. 1865-70,nr inw. MHP 83/I;
- Fortepian
skrzydłowy firmy „Józef Budynowicz”, Warszawa, ok. 1880, nr inw. MHP 39/I;
- Fortepian
skrzydłowy firmy „Juliusz Małecki”, Warszawa, 1858, nr inw. 92/I;
- Fortepian
skrzydłowy firmy „Anton Petrof”, Hradec Kralove (Czechy), ok. 1890, nr inw.
55/I.
- Frotepian skrzydłowy firmy „J. Kerntopf i Syn”, Warszawa, 1904, nr MHP 37/I.
Wytypowane do konserwacji obiekty,są cennym świadectwem polskiej i
europejskiej produkcji przemysłowej w zakresie wytwórczości fortepianów od
pierwszych dekad XIX w. do połowy XX w. Każdy z nich jest rzadkim już dziś
przykładem stosowanych technik i technologii produkcji, rozwiązań w zakresie
mechanizmów. Osiem obiektów to wyroby polskiego przemysłu (Kalisz, Warszawa,
Poznań), 1 jest produkcji czeskiej (Petrof). Z wytypowanych instrumentów, 8 szt. planuje się poddać
konserwacji, w efekcie której będą mogły być eksponowane w przyszłości na nowej
wystawie stałej, obrazującej proces produkcji fortepianów i pianin oraz
historię fabryk i ich wyrobów. Natomiast
„Calisię” z 1958 r. (model M-280, pełnokoncertowy instrument, autorstwa
Gustawa Arnolda Fiebigera, produkowany jedynie przez 5 lat i powstało zaledwie
11 jego egzemplarzy) planuje się poddać konserwacji, której celem byłoby
przywrócenie mu oryginalnego brzmienia i osiągnięcie pełnej zdolności
koncertowej. Fortepian będzie służył organizacji koncertów przez muzeum i jego
partnerów, współkreujących życie kulturalne w regionie.
Dofinansowanie ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
wynosi 80% kwoty. Pozostała część (20%) to dotacja z budżetu Powiatu
Kaliskiego.
Dziękujemy.
|
|
 |
Wiek XIX nazywany ,,wiekiem pary i elektryczności” to okres
ważnych odkryć w różnych dziedzinach życia gospodarczego oraz przemian o
charakterze społecznym. To czas przełomowy także na ziemiach polskich. Zmiany w
sposobach gospodarowania i stosunku do innowacji z zakresu agrotechniki, a także
rosnąca urbanizacja wpłynęły na sposób myślenia ówczesnych Polaków. Postęp
techniczny drugiej połowy XIX wiekuoddziaływał na rozwój różnych gałęzi przemysłu.
A ogromną rolę w popularyzacji nowinek technicznych odegrały wystawy
rolniczo-przemysłowe organizowane w także Warszawie.
Mateusz Kowalski w opracowaniu Warszawskie wystawy rolniczo-przemysłoweszeroko opisał cztery
wystawy krajowe odbywające się kolejno w latach 1867, 1870, 1874 i 1885. Autor
przedstawił ich organizację i przebieg oraz szeroko opisał poszczególne działy
wraz bogatym asortymentem towarów rolniczych i przemysłowych. Te prestiżowe
inicjatywy,będące nośnikiem nowejmyśli technicznej, ukazał na tlesytuacji
gospodarczej Królestwa Polskiego w latach 1864–1914.
O randze tych wydarzeń świadczyło ogromne zainteresowanie
odwiedzającej je publiczności. Dla wystawców stanowiły one formę reklamy,
zwiedzających wystawy przedsiębiorców skłaniały
do podjęcia próby modernizacji swoich majątków czy fabryk, a ponadto były
motorem dalszego rozwoju gospodarczego Królestwa Polskiego i innych ziem
polskich w XIX wieku.
Książka do nabycia w księgarniach i na www.km.com.pl
|
|
Muzeum wczoraj i
dziś. 40 – lecie Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
Dnia 11 grudnia 1991 r. biskup kaliski dr Roman Andrzejewski w
obecności wojewody kaliskiego pana Eugeniusza Małeckiego oraz zaproszonych
gości, dokonał poświęcenia i wraz z dyrektorem Romanem Haukiem otwarcia nowej
placówki muzealnej w naszym regionie – Muzeum Historii Przemysłu. Akt ten przed
chwilą przypomnieliśmy sobie dzięki fragmentom archiwalnego filmu Romana
Wardęckiego, zachowanego w zbiorach Gminnej Biblioteki Publicznej im. Braci
Gillerów w Opatówku. Tego ważnego dnia udostępniono również dla publiczności
pierwszą stałą ekspozycję „Przemysł w kaliskiem w okresie industrializacji ziem
polskich”.
Nim jednak do tego doszło, muzeum
istniało już od dziesięciu lat, a jego dyrektor Roman Hauk – najpierw samotnie,
zdobywając szczęśliwie poparcie dla swej idei, a z biegiem czasu z grupką
pracowników, walczyli o uratowanie XIX – wiecznej fabryki sukienniczej – perły
w europejskiej architekturze przemysłowej, by mogło powstać tu muzeum. Jak
mówił jego twórca – „muzeum z niczego”. Dzisiejszy
budynek daleko odbiega bowiem swym wyglądem, od swego wizerunku sprzed
trzydziestu pięciu lat.
Fabryka sukiennicza Fiedlerów w
Opatówku, wybudowana została w dobrach księcia namiestnika Józefa Zajączka.
Główne elementy imponującego kompleksu przemysłowego powstały w latach 1824 –
1830. Obiekt – szczególnie po 1939 r., kiedy zaprzestano w nim prowadzenia
działalności przemysłowej – przechodził zmienne koleje losu. Służył jako
magazyn, mieszkania. W wyniku niewłaściwego użytkowania, braku dbałości o
jakiekolwiek przepisy, spłonął dach i konstrukcja wewnętrzna w części
północnej, a dewastacji uległ cały kompleks. Jego widok z lata 80. XX w. został
utrwalony na licznych fotografiach, stanowiących obecnie dokumentację
archiwalną muzeum.
Szczęśliwe
dni nadeszły, gdy na budynek zwrócili uwagę: wspominany już R. Hauk– ówczesny
wicedyrektor ds. naukowych Muzeum Okręgowego Ziemi Kaliskiej oraz prof.
Wojciech Kalinowski– dyrektor Ośrodka Dokumentacji Zabytków w Warszawie.
Wcześniej już pojawiła się w środowisku muzealników kaliskich myśl stworzenia w
Kaliszu Muzeum Włókiennictwa i Klasy Robotniczej. Została ona podjęta i nieco
zmieniona przez dyrektora R. Hauka, wcześniej pracownika Centralnego Muzeum
Włókiennictwa w Łodzi, rozumiejącego wartość historyczną ocalałego kompleksu
przemysłowego z pocz. XIX w. Dzięki niemu i gronu specjalistów – pani Bożenie
Woźniak Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków w Kaliszu, prof. Januszowi
Szoslandowi dyr. Instytutu Mechanicznej Technologii Włóknin Politechniki
Łódzkiej i prezesowi Stowarzyszenia Włókiennictwa Polskiego oraz wspominanemu
prof. W. Kalinowskiemu, udało się przekonać ówczesnego Ministra Kultury i Sztuki
do ocalenia cennego zabytku.
W
1981r. naczelnik gminy Opatówek powołał muzeum i nadał mu statut. Dyrektorem
został Pan R. Hauk. Od 1981r. do 1991r. trwał remont i adaptacja. Zmagania
załogi ze zdewastowanym obiektem nie były proste, ale przynosiły też wiele
ciekawych odkryć. W trakcie prac przy szybie windowym i kotłowni odsłonięto
dębowe pale wbite w bagienne podłoże oraz szereg wymurowanych kanałów, którymi
doprowadzano wodę do bielnika, farbiarni i która poruszała folusz. Na
dziedzińcu odkopano 5 studzienek, wstępnie oczyszczających zużyte kąpiele
produkcyjne przy technologii sukna, odpływające na filtr żwirowy i do rzeki.
Wykończając wnętrza zachowano historyczne detale, a na zewnątrz elegancki klasycyzm początku XIX
w. Prace remontowe prowadziła firma pana Antoniego Kędziego, tynki i piękne
klasycystyczne detale, które trwają mimo upływu już 35 lat zawdzięczamy ekipie
pana Pawła Łuczaka. Wszystko wg projektu nieocenionych architektów: Romana
Zaręby i Bolesława Bąkowskiego.
Po 40
latach istnienia Muzeum ruszył remont tym razem skrzydła zachodniego. Po
zakończeniu remontu powstanie w nim nowoczesna sala konferencyjna oraz dwie
sale ekspozycyjne o łącznej powierzchni 900 m2.
W
trakcie pierwszego remontu rozpoczęto jednocześnie gromadzenie zbiorów
związanych z przemysłem, głównie zabytków techniki, historii i wyrobów przemysłowych.
Dzięki współpracy w prof. Beniaminem Voglem stworzono kolekcję fortepianów i
pianin. Zbiory te stały się podstawą do tworzenia ekspozycji. Dziś w jej
rozwoju wspiera nas także prof. Krzysztof Rottermund, Pan Jan Kibler i kaliscy
fortepianmistrze z panem Bogdanem Pawlakiem na czele.
W
1991r. muzeum zostało przejęte przez wojewodę kaliskiego, a od 1 stycznia 1999
r. jego organizatorem jest Starostwo Powiatowe w Kaliszu. W 2003r. na
stanowisko dyrektora powołano Jerzego Marciniaka, wcześniej wicedyrektora ds.
administracyjnych.
Działalność
wystawienniczą zapoczątkowano w 1991r. wspominaną stałą ekspozycją zatytułowaną
„Kaliskie w okresie industrializacji ziem polskich w XIX w.” Rok później
otwarto dwie stałe wystawy: „XIX – wieczne napędy, wynalazcy, pracujące
maszyny” oraz „Zabytkowe maszyny – bonneterie – projekty mody XX wieku
Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi”.
W 1993 r.
udostępniono wystawę „Fortepiany firm polskich XIX – XX wieku”.
W 1996 r.
uruchomiono ekspozycję stałą „Drukarnie Kalisza XVII – XX wieku”. W nowej
odsłonie została ona otwarta w 2014 r. pod nazwą „Drukarnia – pracownia
czerpania papieru”.
W 2001 r.
dokonano otwarcia stałej ekspozycji „Laboratorium przemysłowe”.
Natomiast od r. 2010
szerokiej publiczności udostępniono „Ornaty Jana Pawła II i Benedykta XVI na
tle zabytkowych paramentów liturgicznych”.
Z okazji 30-lecia
muzeum w 2011 r. powstała ekspozycja „Dawna maszynownia fabryczna”, na której
dzięki współpracy z kaliską PWSZ, pokazujemy maszynę parową w ruchu.
Wreszcie w 2015
r. udało się zrealizować dziewiątą stałą wystawę, zatytułowaną „Ceramika polska
XIX – XXI wieku”, obrazującą niełatwe dzieje, ale duże osiągnięcia przemysłu
ceramicznego w naszym kraju.
W 1992 r. wystawą „Od gobelinu
do rzeźby tkackiej” z CMW w Łodzi, zainicjowano wystawiennictwo czasowe.
Organizuje się średnio 4 - 6 wystaw rocznie; do dziś urządzono ich ponad 200. W
muzeum gościły prace artystów współczesnych: Franciszka Starowiejskiego,
Władysława Hasiora, Henryka Albina Tomaszewskiego, Zdzisława Głowackiego,
Krystyny Owaczarskiej, Kazimiery Frymark – Błaszczyk, Norberta Hansa, Wiktora
Jędrzejaka, Jana Krzysztofa Hrycka, Władysława Kościelniaka. Na wystawach
zbiorowych prezentowano dzieła Magdaleny Abakanowicz, Piotra Michałowskiego,
Juliusza Kossaka, Wojciecha Gersona, Józefa Chełmońskiego, Jana Matejki,
Henryka Siemiradzkiego, Stanisława Wyspiańskiego, Tadeusza Makowskiego, Olgi
Boznańskiej, Józefa Pankiewicza i innych. Większość wystaw czasowych było
efektem współpracy z placówkami muzealnymi, uczelniami w kraju i za granicą.
Muzeum
wystawia swoje zbiory także poza Opatówkiem, m.in. wystawa „Damą być- Koronki i
Hafty Przemysłowe”, prezentowana była w
Instytucie Kultury Polskiej w Londynie (1997r.) i w Muzeum Sztuki Ludowej
Turyngii w Erfurcie (1998r.). W kraju urządzaliśmy wystawy m.in. w Szydłowcu,
Sieradzu, Gołuchowie, Warcie, Miłosławcu.
Stopniowy rozwój muzeum,
pozwolił na prowadzenie działalności
naukowej, edukacyjnej i popularyzatorskiej. W ciągu 40. lat istnienia
zgromadzono ponad 15 tysięcy eksponatów związanych z dziejami polskiego i
europejskiego przemysłu. Wyróżnia nas kolekcja fortepianów i pianin, licząca
ponad 80 instrumentów, produkowanych od początku XIX w. na ziemiach polskich.
Spośród pozostałych wymienić należy kolekcje: tkanin zabytkowych XVI – XX w. z
ornatami papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka I, kolekcję maszyn
parowych, różnorodnych maszyn włókienniczych, unikatowych dziś maszyn
hafciarskich i koronkarskich, drukarskich, płytek chemiograficznych i molet
drukarskich, haftów i koronek przemysłowych, dzianin i tkanin współczesnych,
ceramiki polskiej XIX i XX w., projektów żakardowych z przełomu XIX i XX w. Nie
byłoby tych zbiorów bez naszych darczyńców: wielu osób prywatnych oraz
właścicieli, prezesów i pracowników zakładów przemysłowych, którym w tym
miejscu gorąco dziękujemy.
W muzeum (także
dzięki prywatnym darczyńcom) założono
bibliotekę naukową, w której zgromadzono przede wszystkim literaturę historyczną
i techniczną (3 tys. egzemplarzy). Praca naukowo – badawcza i dydaktyczna
opiera się na dwóch działach: Historii Przemysłu, Techniki, Technologii i
Organizacji Produkcji oraz Wyrobów Przemysłowych.
Od
początku istnienia placówki uczestniczono, a po jej otwarciu organizowano
spotkania naukowców i przemysłowców oraz konferencje naukowe. Największymi
wydarzeniami w tej dziedzinie były konferencje: w 1999 r. pt. „Strategia
ochrony dziedzictwa przemysłowego”, zorganizowana z Polskim Komitetem Ochrony
Dziedzictwa Przemysłowego TICCIH oraz w 2003 r. „Dziedzictwo przemysłowe
Kalisza i regionu” wspólnie z PKODP TICCIH oraz kaliskim oddziałem Polskiego
Towarzystwa Historycznego. Cały czas prowadzimy także działalność wydawniczą i
publikujemy wyniki własnych badań w specjalistycznych czasopismach naukowych.
W działalności edukacyjnej
wyróżnia się własna oferta przeznaczona dla nauczycieli i uczniów. Są to
organizowane od 1999 r. wraz z Ośrodkiem Doskonalenia Nauczycieli w Kaliszu
warsztaty „Lekcja muzealna jako forma współpracy muzeum z placówkami oświatowymi”. Oferujemy kilkanaście tematów
lekcji muzealnych, prowadzone są warsztaty czerpania papieru i ceramiczne dla
najmłodszych.
Niektóre z
naszych działań zdobyły szersze uznanie i zostały nagrodzone:
- Nagroda zespołowa I stopnia Ministra Kultury i Sztuki za
wystawę „ XIX – wieczne napędy, wynalazcy, pracujące maszyny ” i „Zabytkowe
maszyny dziewiarskie bonneterie i pomocnicze, projekty dzianin ASP w Łodzi” -
1993 r.
- Dyplom uznania dla dyrektora Romana Hauka za wystawę
„Fortepiany firm polskich XIX i XX w.” -
1994 r.
- Nagroda Wojewody Kaliskiego za pracę w sezonie
artystycznym 1994/95 – 1995 r.
- Nagroda Grand Prix „Izabella” Marszałka województwa wielkopolskiego za organizację
konferencji popularno-naukowej „Dziedzictwo przemysłowe Kalisza i regionu”- w 2004
r.
- Wyróżnienie Marszałka województwa wielkopolskiego
„Izabella” w 2006 r. za wystawę czasową „Estetyka dawnego ważenia”.
- Trzecia nagroda w konkursie „Izabella 2005” w 2006 r. za ofertę
edukacyjną „Lekcja muzealna jako forma współpracy Muzeum z placówką oświaty”.
- Pierwsza nagroda w konkursie „Izabella 2007” w 2008 r. za wystawę
czasową „Dziedzictwo kaliskiego pluszu. W 100-lecie powstania fabryki”.
- Trzecia nagroda za wystawę stałą „Dawna maszynownia
fabryczna” w 2012 r.
- Nagroda Muzeum
Okręgowego w Toruniu dla pracowników Muzeum za organizację konkursu „Moja
Przygoda w Muzeum” – w 2015 r.
- Wyróżnienie Marszałka województwa wielkopolskiego
„Izabella 2015”
za wystawę „Ceramika Polska XIX-XXI w.” – w 2016 r.
- Wyróżnienie w konkursie „Izabella 2017” za
wystawę
„Dawnej fonii czar. Wystawa sprzętu radiofonicznego i telewizyjnego” w 2018 r.
- Wyróżnienie w konkursie „Izabella 2017” w kategorii konserwacja
za konserwację urządzenia do produkcji napojów gazowanych w 2018 r.
Poprzez ożywioną działalność,
liczne kontakty Muzeum Historii Przemysłu stało się instytucją znaną w
regionie, kraju i za granicą. Dowodzą tego liczne publikacje naukowe,
informacje zamieszczane w mediach, a przede wszystkim liczne grono stałych i wiernych
przyjaciół przybywających na wernisaże, koncerty i na co dzień odwiedzających
muzeum.
Wierzymy, że
nasze wysiłki i działania sprawiają, że prawie dwustuletnia fabryka opatówecka
nadal żyje i jest małą cegiełką w budowaniu świadomości o polskim dziedzictwie
przemysłowym.
|
|
|
|
|